Karp marynowany z rzeki Rawki

Radziwiłłów Mazowiecki to wieś usytuowana w gminie Puszcza Mariańska. Przepływa przez nią rzeka Rawka, która jest częścią utworzonego w 1983 r. Rezerwatu Wodnego Rawka.

„Rozciąga się on na odcinku od źródeł do ujścia, na długości 97 km, wraz z rozgałęzieniami koryta rzeki, starorzeczami, dolnymi odcinkami dopływów Krzemionki, Korabiewki, Rokity, Grabinki” (pr. zb. pod red. K. B. Matusiaka, „Wędrówki po Gminie Puszcza Mariańska”).

Znajdują się tu liczne łowiska, w których występuje wiele gatunków ryb. Z uwagi na bogactwo ryb na tym terenie, były one podstawą wyżywienia dla lokalnej ludności. Złowione ryby spożywano na bieżąco w formie różnych potraw. Kiedy było ich więcej wędzono lub marynowano,

„(…) smażono, duszono bez kropli wody, i inne w pasztecie lub na zimno z galaretą (…) te obsypane siekanemi jajami, do octu i oliwy, te nadziewane, drugie same w sobie poszarpane w cząstki lub przerobione w kotlety” (Ł. Gołębiowski, „Domy i dwory”).

Niektóre ryby, takie jak np. karpie doskonale nadawały się do marynowania. Karpie oczyszczano, patroszono, a następnie krojono na dzwonka. Solono i odstawiano na jakiś czas, na kilka godzin lub na całą dobę. Po tym czasie oczyszczoną z soli rybę smażono na oleju lub na maśle klarowanym, a czasem pieczono w piecu. Wcześniej przygotowywano marynatę z wody, octu i przypraw. Najpierw gotowano do miękkości warzywa, marchew, pietruszkę, por, seler z przyprawami, odcedzano, a dopiero później do wywaru warzywnego dodawano ocet jabłkowy i pozostałe przyprawy. Usmażoną rybę układano w słojach lub kamiennym garnku i zalewano przestudzoną marynatą.